Lepkość płynów wzrasta wraz ze spadkiem temperatury, podczas gdy lepkość gazów wzrasta wraz ze wzrostem temperatury. Lepkość jest oporem płynu na ruch wewnętrzny lub przepływ i wynika z tarcia międzycząsteczkowego.
Dokładniej, lepkość absolutna lub dynamiczna jest stosunkiem wewnętrznego naprężenia ścinającego płynu do jego gradientu prędkości, a lepkość kinematyczna jest stosunkiem lepkości dynamicznej do gęstości.
Płyn, który nie ma odporności na wewnętrzne naprężenia ścinające, nazywany jest płynem idealnym. Takie zachowanie zaobserwowano jedynie w materiałach zwanych superfluidami w skrajnie niskich temperaturach zbliżonych do absolutnego zera. Na drugim końcu spektrum wiele ciał stałych wykazuje przepływ w długim okresie czasu z wystarczającymi ciśnieniami. W rzeczywistości duża część skorupy ziemskiej podlega tak stałemu przepływowi, a ten stały przepływ można opisać jako lepkość wewnętrzną.
Lepkość odgrywa ważną rolę w geologii, biologii, medycynie, inżynierii i fizyce. Lepkość cieczy napotyka się w życiu codziennym, jak na przykład lepkość malejącego i przerzedzającego się oleju kuchennego, gdy olej jest podgrzewany na patelni. Oleje silnikowe są wybierane do samochodów na podstawie ich zależności lepkość-temperatura. Na ciśnienie krwi wpływa lepkość płytek krwi, a istnieje wiele leków, które "rozcierają" krew, aby zmniejszyć ryzyko zawału serca i udaru mózgu.
