Pierwotna nazwa Alamo to San Antonio de Valero. Służyła jako misja używana przez katolickich księży hiszpańskich od jej budowy w latach 1744-1793, kiedy stała się fortem.
W XVII i XVIII wieku Teksas był częścią hiszpańskiego imperium. Zarówno ze względów religijnych, jak i politycznych, księża hiszpańskiego Kościoła katolickiego rozpoczęli budowę kościołów w Teksasie, aby nawrócić rdzenną Amerykę. Celem tego było nie tylko szerzenie wiary katolickiej, ale także zmiana kultury miejscowej ludności, aby były bardziej podobne do hiszpańskich.
Choroba i integracja z hiszpańskimi imigrantami pozostawiła niewielu rdzennych Amerykanów nawróconych w 1790 roku. San Antonio de Valero został zsekularyzowany i przekazany lokalnemu rządowi hiszpańskiemu. Został następnie przekształcony na stanowisko szpitalne i wojskowe. W tym czasie stał się znany jako "Alamo" po rodzinnym mieście pierwszego garnizonu Alamo de Parras. W 1821 r. Meksyk, którego Teksas nadal był częścią, ogłosił niepodległość od Hiszpanii. Alamo było następnie używane jako garnizon dla wojska meksykańskiego, dopóki fort nie został zdobyty przez rebeliantów podczas wojny w Teksasie o niepodległość w 1836 roku.
