Podczas wojny domowej Lincoln zatrudnił czterech dowódców armii Unii: Winfielda Scotta, George'a McClellana, Henry'ego Hallecka i Ulissesa S. Granta. Prezydent Lincoln słyszał o rozpaczy przywództwa Unii na wczesnym etapie część wojny, do czasu nominacji Granta na stanowisko i kolejnych zwycięstw.
Winfield Scott dowodził wojskami Unii w momencie wybuchu wojny i zalecał ostrożność zamiast szybkiego ataku na Virginię. Kiedy Lincoln przeciwstawił się jego planowi i atak się nie powiódł, Scott zrezygnował. Lincoln następnie wyznaczył George'a McClellana, którego największą wadą było przecenienie Konfederatów i odmowa działania, dopóki nie poczuł, że jest odpowiednio zaopatrzony i wzmocniony. Lincoln zastąpił go Henry'em Halleckiem, by odkryć, że Halleck źle zarządza swoimi generałami. Dopiero po powołaniu Ulyssesa S. Granta, po jego zwycięstwach na Zachodzie, Unia znalazła zdolnego generała naczelnego.
