Chociaż naśladowca deista Voltaire'a na wczesnym etapie swojego życia, Denis Diderot stał się gorącym ateistą i wierzącym w materializm, poglądem, że podstawową substancją, która składa się na całą naturę, jest materia i że materialne interakcje wywołują wszystkie zjawiska, nawet ludzka myśl i świadomość. Był głębokim sceptykiem i humanistą, który ostrzegał przed założeniem, że wiedza i technologia są automatycznie progresywne.
Denis Diderot był pisarzem, filozofem i krytykiem sztuki podczas Oświecenia i dzielił wiele podobnych poglądów z innymi myślicielami tego okresu. Pomysły Diderota były jednak bardziej progresywne niż w przypadku większości jego współczesnych. Jego poglądy przyniosły mu skandaliczną reputację wolnomyśliciela i ateisty, a nawet zmusiły go do spędzenia trzech miesięcy w więzieniu. Sercem idei Diderota był sceptycyzm i potrzeba kwestionowania wszystkiego, co według niego było jedyną ścieżką ku prawdzie. Takie metody myślenia doprowadziły go do stwierdzenia, że każda jednostka zasługuje na fizyczną i intelektualną wolność od wszelkiego rodzaju władzy w interesie dobra wspólnego. Nie lubił pojęcia wolności dla hedonistycznych przyjemności.
"Encyklopedia" Diderota, encyklopedia, która, jak miał nadzieję, zawierałaby wszystkie informacje na świecie, była jego najsłynniejszym osiągnięciem podczas jego życia. Uważał, że wiedza o wszystkim, czy to o sztuce, nauce, czy inaczej, powinna być publicznie dostępna, a nie zmonopolizowana przez akademików, polityków czy duchownych. "Encyklopedia" została dwukrotnie zakazana w Paryżu, ale Diderot wciąż publikował za granicą, gdzie wiele bibliotek wystawiło tom i często pozwalało zwykłym obywatelom na korzystanie z niego.
