Okres nazywany Złotym Wiekiem islamskim trwał niewiele ponad 400 lat, w czasie którego dokonano wielkich postępów w dziedzinie sztuki, nauk humanistycznych i naukowych. W tym czasie Bagdad stał się intelektualny kapitał świata, i podjęto wysiłki, aby skonsolidować ważne teksty ze wszystkich krajów w jedną bibliotekę.
Pod przywództwem Złotego Wieku obywatele kalifatu Abbasydów mieli także lepszy dostęp do opieki zdrowotnej, infrastruktury i edukacji niż kiedykolwiek wcześniej. Duży nacisk położono na stypendium i naukę podczas islamskiego złotego wieku. W tym czasie w Bagdadzie założono pierwsze publiczne uniwersytety, które przyznały absolwentom dyplomy, a miasto przyjmowało naukowców wszystkich narodowości i religii, o ile wnieśli znaczący wkład w swoje dziedziny. Trygonometria, metoda naukowa i wczesne obserwacje, które opisują proces podobny do ewolucji, to niektóre z osiągnięć dokonanych w tym czasie.
Wiele dzieł greckich filozofów takich jak Arystoteles, które możemy dziś przeczytać, zostało zachowanych w czasach Złotego Wieku Islamu. Teksty, które zostały zniszczone w ich ojczystych krajach, znaleziono podczas wydobywania bibliotek wille i pałace wokół Bagdadu i głównych miast w Egipcie.
