Ludzie, którzy żyli w kolonialnej Gruzji, obejmowali północnych Europejczyków, Karaibów, Afrykanów, ludzi z basenu Morza Śródziemnego i niektórych rdzennych Amerykanów. Gruzja zdobyła również obywateli z innych kolonii w Stanach Zjednoczonych. Dostrzegł także wpływy hiszpańskie, gdy hiszpańscy odkrywcy wprowadzili się do tego regionu, przynosząc tradycje handlowe i hiszpańskie.
Poza pochodzeniem z różnych środowisk, mieszkańcy kolonialnej Gruzji przynosili unikalne umiejętności i praktyki ze swoich ojczystych krajów. Północni Europejczycy, głównie Anglicy, ustanowili system rolny w Gruzji. Uprawiali rośliny i produkowali, zbierały drzewa, a nawet wytwarzali takie produkty, jak oliwa z oliwek.
Anglicy, podobnie jak wielu Europejczyków, wkroczyli do Gruzji w czasie Powiernictwa, które trwało od 1732 do 1752 roku. Otrzymali pakiety finansowe na przeprowadzkę do Gruzji i służenie jako robotnicy. We wczesnych latach do połowy lat 1750. osadnicy przybywali do Gruzji z odległych miejsc, w tym z Afryki i kolonii brytyjsko-amerykańskich. Zbiory nowych imigrantów z Wysp Brytyjskich i brytyjskich były młodsze i bogatsze niż ich przodków. Przywieźli ze sobą afrykańskich niewolników do nowej kolonii, co zwiększyło populację Gruzji z około 3500 na początku lat 1750-tych do prawie 30 000 w 1770 roku. W latach 60. ubiegłego wieku migracja do Gruzji odbywała się głównie w Stanach Zjednoczonych. Koloniści z Północnej Karoliny i innych terytoriów przenieśli się na południe do Gruzji, podobnie jak ludzie o różnym pochodzeniu religijnym.
