Głównym wkładem Adama Smitha w dziedzinie ekonomii było położyć koncepcyjne podstawy do mierzenia bogactwa narodu nie przez jego rezerwy złota czy srebra, ale przez poziom jego produkcji, a także jako kapitalizm wolnego rynku jako najbardziej efektywny system gospodarczy. Smith bardzo popierał leseferystyczne podejście do gospodarek, w którym rządy interweniują tak mało, jak to możliwe, w praktyki biznesowe i handel.
Innymi słowy, Smith był w opozycji do polityki rządu, która wpłynęła na wolność biznesu, a więc na kondycję gospodarczą kraju.
Chociaż opowiadał się za własnym interesem jako siłą napędową kapitalistycznych gospodarek, Smith był przeciwny złemu traktowaniu pracowników - pomimo wielu pozbawionych skrupułów pracodawców apelujących do jego pracy o usprawiedliwienie pracy dzieci, długie godziny i niebezpieczne warunki pracy. W rzeczywistości, według jednego ze swoich uczniów, John Millar, Smith dużo wolał wykładać na temat etyki i teologii niż na ekonomii.
Najważniejszym dziełem Adama Smitha była jego książka z 1776 r. "Dochodzenie w sprawie natury i przyczyny bogactwa narodów". Bardziej znany jako "The Wealth of Nations", tekst ten wywarł ogromny wpływ nie tylko w swoim czasie, ale aż po współczesne studia ekonomii politycznej.
