Ludzie mają nazwy dla celów identyfikacji i odniesienia do linii. W społeczeństwach pierwotnych lub prymitywnych ludzie używali tylko jednej nazwy do identyfikacji, ponieważ populacje były małe. W miarę jak populacja wzrastała w różnych obszarach, mieszkańcy używali drugiego imienia lub nazwiska, aby lepiej się identyfikować.
Jedną z metod identyfikacji osoby było użycie opisowego słowa, które odnosiło się do osoby lub jego zawodu. Na przykład "Harold the kowal" i "Erik the Red" to imiona, które opisują zawód danej osoby lub odnoszą się do koloru włosów.
Podobnie historia nazwisk lub nazwisk rodzin odnosi się do imienia ojca danej osoby. Zazwyczaj syn określany jest jako "jego imię", po którym następuje "syn imienia ojca", taki jak "Leif, syn Erica" lub "Leif Erickson". Ta praktyka polegająca na przyjmowaniu imienia ojca, by stworzyć imię syna, nazywa się patronimicznym nazywaniem, które również jest sposobem przekazywania linii.
