Filozoficzne dziedzictwo Arystotelesa miało nieodwołalnie zmienić bieg zachodniej myśli, przyczyniając swoją wiedzę i mądrość nawet do postępu biologii poprzez jego sekcje i proto-taksonomiczne klasyfikacje, a także do samego uczenia się. /strong> Był także osobistym nauczycielem Aleksandra Wielkiego i założył własną akademię zwaną Liceum.
Jednym z jego głównych wkładów w filozofię była krytyka jego własnego nauczyciela, Platona, teorii doskonałych lub wiecznych "form".
Zamiast zaakceptować pogląd, że "prawdziwa rzeczywistość" leży gdzieś poza fizyczną egzystencją, Arystoteles zauważył, że prawdziwa rzeczywistość istniała dokładnie w tej fizycznej egzystencji, którą Platon odrzucił. Opowiadał się za bezpośrednią obserwacją i doświadczeniem nad abstrakcyjną myślą i rozumowaniem - postawą, która informowała o własnej filozofii, a także tych, które nastąpiły.
