"Zmarszczka w czasie" rozpoczyna się w gospodarstwie Murray's New England w ciemną i burzliwą noc, ale wkrótce staje się podróżą w czasie i przestrzeni, najpierw na planetę Uriel, a następnie na planetę Camazotz, gdzie dzieci ojciec jest przetrzymywany w niewoli. Bohaterowie podróżują za pomocą "tesseract", urządzenia, które składa czas i przestrzeń, pozwalając na podróż w odległe miejsca i inne czasy.
"Zmarszczka w czasie" została napisana przez Madeline L'Engle i opublikowana po raz pierwszy w 1962 roku. Książka została odrzucona przez 26 wydawców, zanim została przyjęta. Udało mu się zdobyć medal Johna Newberya jako najlepszą książkę dla dzieci z 1963 roku i jest uważany za klasyczną literaturę dla dzieci. Chociaż opowieści o podróżach w czasie nie były nowe, "Zmarszczka w czasie" była niezwykła wśród książek dla dzieci, ponieważ łączyła elementy fantastyki naukowej i magicznej fantazji oraz jej mrocznych, dystopijnych podtekstów.
L'Engle kontynuował sagę dzieci Murray, ostatecznie pisząc cztery kolejne książki z serii: "Wiatr w drzwiach", "Szybko przechylająca się planeta", "Wiele wód" i "Akceptowalny czas". Innymi słowy, słowo tesseract zostało po raz pierwszy ukute w 1888 roku przez matematyka i pisarza science-fiction, Charlesa Howarda Hintona, aby opisać teoretyczną czterowymiarową kostkę.
