Żyzny Półksiężyc składa się z części Turcji, Syrii, Iraku, Kuwejtu, Libanu, Jordanii, Cypru, Izraela, Palestyny, Egiptu i niewielkiej części Iranu. Zanim kraje uzyskały nowoczesne nazwy, obszar centralny był określany jako Mezopotamia, który jest również nazywany kolebką cywilizacji. Północna część półksiężyca nazywała się Asyria, koniec na Dalekim Wschodzie nazywano Elam, strona zachodnia była znana jako Fenicja, a najbardziej wysunięta na południe część znajdowała się wokół Egiptu.
Obszar w czasach starożytnych był bardzo żyzny z powodu topnienia śniegu w górach i zalewania rzek, które osadzały muł wzdłuż brzegów. Muł był bardzo żyzną glebą, która pozwalała starożytnym osadnikom uprawiać rośliny pomimo niewielkiej ilości opadów. W dzisiejszych czasach region jest nadal bardzo aktywnym i gęsto zaludnionym obszarem. Na Bliskim Wschodzie znajduje się wiele ośrodków religijnych, pól naftowych i różnorodności kulturowej. Przez całe stulecia ludności na Żyznym Półksiężycu panowała duża różnorodność kultur i języków. Trwało to do współczesności, a wiele kultur żyło obok siebie, choć nie zawsze w pokoju. Wojny często nękały ten obszar świata, ponieważ ta różnorodność często budziła niepokój i pragnienie jednej kultury, aby rozprzestrzenić się i przejąć inną.
