Parowce zrewolucjonizowały transport w Ameryce, umożliwiając podróż w górę rzeki. Ich większe prędkości umożliwiły bardziej efektywny transport towarów łatwo psujących się, a także umożliwiły podróżowanie w warunkach, które pozostawiałyby tradycyjne okręty. Parowce okazały się niezwykle cenne podczas wojny secesyjnej, w której pomogły Unii zdominować krajowe szlaki wodne.
Przed wynalezieniem parowca podróż statkiem była zazwyczaj jednokierunkowa. Łodzie mogły z łatwością podróżować z prądem rzeki, ale każda podróż w przeciwnym kierunku musiała być wykonywana na lądzie. Parowce zmieniły tę dynamikę, pozwalając łodziom na łatwe podróżowanie z silnymi prądami i zwiększając prędkość transportu w górę rzeki.
Zwiększona moc, jaką zapewnia silnik parowy, pozwoliła parowcom na przewożenie większej ilości ładunków niż ich tradycyjne odpowiedniki. Umożliwiło to operatorom zwiększenie zysków z wysyłania większej ilości towarów i pasażerów, a także umożliwiło rozwój okrętów opancerzonych. Statki napędzane pasem parowym były używane podczas wojny secesyjnej, kiedy Monitor i Merrimack stoczyli walkę z Hampton Roads w stanie Wirginia, a ich prędkość i zwrotność znacznie zdeklasowały starsze żaglowce. Parowce z Unii okazały się cenne dla zabezpieczenia rzeki Missisipi i innych głównych dróg wodnych, odmawiając wykorzystania rzek przez Konfederację i pomagając siłom Unii oblężenia ważnych miast zachodniego teatru.
