Cywilizacja hellenistyczna była mieszanką kultur afrykańskich, europejskich i azjatyckich. Uważa się, że grecka porażka Imperium Perskiego zasygnalizowała początek okresu hellenistycznego. Jest to połączenie starożytnego języka greckiego i kultury z kulturą podbitych mieszkańców.
Początkiem okresu hellenistycznego był rok 323 pne, który był także rokiem śmierci Aleksandra Wielkiego. Wpływ Grecji nigdy nie był większy niż w tym okresie. Greckie kolonie zostały założone w Egipcie (Aleksandria), Turcji (Antiochia), Libii (Cyreny) i innych obszarach w Afryce, na Bliskim Wschodzie i na Bliskim Wschodzie.
Przed tym okresem Grecja nie była zainteresowana podbojem obcych krajów. Jest to znaczące, ponieważ okres hellenistyczny oznaczał po raz pierwszy rozprzestrzenienie się Grecji w znanym świecie. Następnie ludzie, których Grecy wcześniej uważali za "barbarzyńców", stali się obywatelami Grecji. Grecki Koine, język używany w tym czasie, był mieszanką attyckiego greckiego (starogreckiego) i jońskiego greckiego (grecki dialekt), z niewielką ilością lokalnych wpływów. "Koine" oznacza "zwykły" i jest bardziej znany jako grecki używany w Biblii.
Okres hellenistyczny postrzegany jest jako okres przejściowy w historii Grecji i cywilizacji zachodniej. Potem nastąpiło Imperium Rzymskie.
