Dwutlenek krzemu znajduje się w sproszkowanej żywności, sokach, napojach alkoholowych, lekach w postaci tabletek i produktach szklanych. Inne produkty obejmują ceramikę, mikrochipy, tworzywa sztuczne i cement. Dwutlenek krzemu jest jednym z najobficiej występujących związków chemicznych na Ziemi; w swoich naturalnych formach, kwarcu i piasku, zawiera ponad 10 procent skorupy ziemskiej.
W żywności i lekach dwutlenek krzemu jest używany przede wszystkim jako środek osuszający. Absorbuje wodę, sprawiając, że sproszkowane potrawy nie stają się wilgotne. W piwach, winach i sokach dwutlenek krzemu jest stosowany jako środek klarujący. Oznacza to, że oczyszcza ciecz, wiążąc się z zanieczyszczeniami i wyciągając je z zawiesiny. Zanieczyszczenia można następnie odfiltrować z cieczy.
Polimery na bazie dwutlenku krzemu stosuje się w podeszwach do butów, implantach medycznych, izolacji elektrycznej i materiałach wodoodpornych. Te polimery są zbiorczo nazywane silikonami, które są wodoodporne, odporne na ciepło i odporne na uszkodzenia chemiczne. W postaciach olejów i tłuszczów, silikony są cennymi przemysłowymi smarami i płynami hydraulicznymi ze względu na ich stabilność w wysokich temperaturach.
Dwutlenek krzemu jest podstawowym składnikiem wszystkich form szkła. Szkło jest stosowane w oknach i innych urządzeniach domowych, biżuterii, naczyniach kuchennych, opakowaniach i okularach. W związku z tym dwutlenek krzemu występuje we wszystkich tych produktach. Większość ceramiki jest również oparta na dwutlenku krzemu, chociaż nie jest to wymaganie chemiczne. Ceramika na bazie dwutlenku krzemu jest używana do naczyń, przedmiotów dekoracyjnych, przyborów kuchennych, noży i dachówek.