Niektóre z najważniejszych cech rzymskiej architektury to łuki, kolumny i użycie marmuru i wapienia. Architekci rzymscy byli pod silnym wpływem wczesnych greckich architektów, szczególnie w zakresie wykorzystania doryckich, korynckich i Kolumny jonowe.
Architekci rzymscy używali kolumn, aby nadać budynkom tradycyjny wygląd. Na przykład portyk Panteonu miał 16 kolumn. Architekci nadal używali kolumn, nawet jeśli nie byli potrzebni do zachowania integralności strukturalnej budynku.
Łuki zostały użyte do stworzenia wyższych i szerszych struktur. Architekci rzymscy wykorzystali również wewnętrzne łuki, aby utrzymać ciężar ciężkich konstrukcji. Koloseum miało dziesiątki łuków, co czyniło z niego symbol dumy dla Rzymian.
Wiele rzymskich budowli zostało wykonanych z marmuru lub wapienia. Marmur był jednym z najlepszych materiałów dostępnych w tym czasie. W niektórych przypadkach pył marmurowy był mieszany z gipsem, piaskiem i innymi materiałami. Wapień był używany jako substytut marmuru, ponieważ był mocny i można go było łatwo wyrzeźbić.
