W filmie Harpera Lee "Zabić drozda" Jem Finch starzeje się od dziesięciu do trzynastu lat, staje się odważniejszy i potrafi stanąć w obronie tego, w co wierzy, i uczy się radzić sobie z sytuacjami, nad którymi nie może zapanować. Jego lewe ramię jest również krótsze niż jego prawe ramię, ponieważ je złamał.
Pomysły na odwagę Jema stają się bardziej zdefiniowane, gdy się starzeje. Kiedy ma dziesięć lat, odważny oznacza dotknięcie boku domu Boo Radley. Ale patrząc, jak Atticus zmierzy się z wściekłym psem, uzależnienie bojowe pani Dubose i Zwiadowca stawiają czoła tłumowi w więzieniu, uczy go, że prawdziwa odwaga oznacza wstawanie za to, w co wierzysz i odmawianie oddania ziemi. Po tym, jak Dill ucieka, Jem mówi mu, żeby powiedział matce, gdzie jest, ale kiedy Dill tego nie robi, mówi Atticusowi. Jem nigdy nie przeprasza, choć jego przyjaciele unikają go przez jakiś czas.
Niezadowolony z skazania przez Jury Toma Robinsona za gwałcenie białej kobiety, Jem walczy z miejskim wymiarem sprawiedliwości, przekonany, że ława przysięgłych zawiodła. Atticus pozwala mu wygłaszać, dając mu przestrzeń, której potrzebuje, by pogodzić się z decyzją jury. Prosi też Skauta, aby nigdy nie przywoływał sali sądowej, ponieważ nie wierzy, że Tom otrzymał sprawiedliwość, na którą zasługiwał. Pod wieloma względami przechodzi przez etapy żalu, zanim uzna, że nie może kontrolować wszystkiego. W całej powieści chroni Zwiadowcę, na przykład gdy Bob Ewell próbuje zabić ich obu. Bob łamie lewe ramię Jema podczas ataku, pozostawiając go krótszym niż jego prawe ramię.
