Broń używana podczas kolonialnych dni Północnej Karoliny to noże, bagnety, tomahawki, armaty, muszkieterki, karabiny i pistolety. To ta sama broń, którą większość amerykańskich kolonistów używa podczas wojny o niepodległość.
Większość broni palnej w tym okresie to pojedyncze strzały z ładunkiem flintlock. Karabiny miały większą dokładność, ale były wolniejsze do załadowania. Muszkiety szybko się ładowały, ale miały małą dokładność. Pistolety były skuteczne tylko z bliskiej odległości. W okresie kolonialnym wojska brytyjskie w Północnej Karolinie zwykle używały muszkietu Brown Bess, a koloniści i tubylcy częściej używali karabinów lub długich karabinów.
Koloniści i tubylcy byli bardziej obeznani z nożami i tomahawkami w walce wręcz. Żołnierze nosili bagnety, długie noże przeznaczone do mocowania do lufy muszkietu, przekształcając ją w włócznię. Miecze były używane przez brytyjskich i kolonialnych oficerów, a szable używane były przez brytyjską i kolonialną kawalerię. Miejscowi wojownicy używali włóczni i tomahawków zamiast mieczy lub szabli.
Armaty i haubice były używane przez wojska angielskie i kolonialne, ale rzadko, jeśli w ogóle, używane przez tubylców. Wśród najwcześniejszych europejskich osadników z Północnej Karoliny byli łucznicy, a także tubylcy używający łuku i strzały, ale w późniejszym okresie kolonialnym większość osadników używała muszkietów lub karabinów.
