Terapia tlenowa może powodować suchy lub krwawy nos, podrażnienie skóry przez kaniulę nosową lub maskę twarzową, zmęczenie i poranne bóle głowy. Może to również powstrzymać potrzebę oddychania, mówi National Heart, Lung and Blood Institute.
Aby złagodzić niektóre z tych warunków, natężenie przepływu tlenu lub długość użytkowania tlenu mogą ulec zmianie. Aerozole do nosa lub nawilżacze mogą pomóc złagodzić suchy lub zakrwawiony nos, twierdzi NHLBI. Podrażnienie spowodowane przez kaniulę nosową lub maskę twarzową można naprawić, przełączając urządzenia na lepiej dopasowany model. Żele dostępne bez recepty można również stosować w celu zmniejszenia podrażnienia. Jeśli problemy się utrzymają, należy skontaktować się z lekarzem i dostawcą sprzętu domowego.
Skutki uboczne terapii tlenem transtrachalnym mogą być poważniejsze. Kulki śluzu mogą powstawać na rurze wewnątrz tchawicy i powodować kaszel lub zatykanie rury. Uszkodzenia podszewki tchawicy i infekcji również mogą wystąpić, według NHLBI.
Pacjenci rozpoczynający tlenoterapię powinni zachować ostrożność, ponieważ tlen stwarza zagrożenie pożarowe, mówi NHLBI. Zbiornik z tlenem powinien być trzymany z dala od ciepła i przechowywany w przestronnym pomieszczeniu, nigdy w małym, zamkniętym pomieszczeniu, takim jak szafa.
Terapia tlenowa jest zalecana dla pacjentów z niskim poziomem tlenu we krwi, twierdzi NHLBI. Krótkoterminowe leczenie może być wymagane przez pacjentów cierpiących na ciężkie zapalenie płuc, ciężką astmę lub zespół zaburzeń oddechowych. Długoterminową terapię domową można stosować w leczeniu POChP, późnej fazy niewydolności serca, mukowiscydozy i zaburzeń związanych ze snem.
