Region wybrzeża Pacyfiku w zachodniej Ameryce Północnej pierwotnie zamieszkiwali rdzenni mieszkańcy z różnych obszarów kultury. Należą do nich: Indianie Kaliforni, Hindusi z plemienia Salishan i Nadene z północno-zachodniego Pacyfiku, grupy Eskimo-Aleut w rejonie Morza Beringa oraz Indianie z Płaskowyżu Columbia.
Pierwszą grupę eksplorującą region to Hiszpanie po odkryciu Oceanu Spokojnego w 1513 r. Później chęć Stanów Zjednoczonych do zdobycia Zachodniego Wybrzeża była istotnym czynnikiem prowadzącym wojnę z Meksykiem w latach 1846-1848. W 1850 r. Kalifornia została oficjalnie przyjęta do Unii jako 31 państwo. Zarówno Brytyjczycy, jak i Stany Zjednoczone próbowali pozyskać region Oregon w celu ustanowienia operacji w zakresie handlu lądowego. Ostatecznie, w 1846 roku, oba kraje zgodziły się, że wszystko na północ od 49 szerokości będzie należało do Brytyjczyków, a wszystko na południe od 49 szerokości będzie należało do Stanów Zjednoczonych. Później Stany Zjednoczone zakupiły Alaskę od Rosji w 1867 roku. Do czasu przyjęcia Hawajów jako państwa w 1959 roku region ten reprezentował pogranicze Stanów Zjednoczonych. Region wciąż boryka się z wyjątkowymi problemami, takimi jak emigracja na dużą skalę z Meksyku i Ameryki Środkowej, a także gwałtowny wzrost populacji miejskiej.
