Jasnoczerwony kolor biedronki istnieje, aby odstraszyć drapieżników od ich zjedzenia. Pomimo swojej nazwy, biedronki są w rzeczywistości chrząszczami i nie są członkami prawdziwej rodziny robaków, w tym ulubionego jedzenia biedronek, mszyc. W swoim życiu biedronka może zjeść do 5000 mszyc, wszy roślin lub mączlików.
Popularny mit o biedronkach stwierdza, że określenie wieku chrząszcza jest możliwe dzięki zliczeniu plam na jego ochronnych skrzydłach. W rzeczywistości liczba i wzór plam na poszczególnych gatunkach biedronki jest ściśle wynikiem jego genetyki, a nie jej wieku.
Duży apetyt biedronek sprawia, że chrząszcze są popularne wśród rolników, ponieważ są skuteczną i przyjazną dla środowiska formą zwalczania szkodników. Podczas gdy większość biedronek żeruje na mszycach i innych małych owadach, istnieje kilka gatunków, które same są szkodnikami rolniczymi, włączając w to squasha i chrząszcze fasoli.
Samica biedronka może położyć ponad 100 jaj w jednym sprzęgle. Biedronki składają swoje zapłodnione jaja wśród tych samych mszyc, które jedzą. Kiedy jaj się wykluwają, larwy noworodka natychmiast zaczynają pożerać mszyce wokół nich. Biedronkowe larwy nie wyglądają jak ich dorosłe odpowiedniki i są bardziej podobne do drapieżnych żuków, są ciemne i pokryte kolcami.
