Krypton jest pierwiastkiem numer 36 na układzie okresowym i jest klasyfikowany jako jeden ze gazów szlachetnych. W normalnych temperaturach krypton i inne pierwiastki z grupy 18 są wyjątkowo niereaktywne. Powodem jest to, że za wyjątkiem helu, zewnętrzne powłoki elektronowe tych pierwiastków są wypełnione do 8 elektronami. To spełnia regułę oktetu, w której pełna elektronowa powłoka oznacza maksymalną stabilność.
W wysokich temperaturach krypton zachowuje się jak neon, ale świeci na fioletowo, a nie na czerwono. Po zmieszaniu z innymi gazami krypton emituje zielonkawo-żółtą poświatę. Powodem jest to, że w wysokich temperaturach pobudzenie energetyczne jest wystarczająco silne, aby oddzielić elektrony od kryptonu i innych gazów szlachetnych. Ten zjonizowany stan jonów i wolnych elektronów nazywany jest plazmą. Jest rzadki na Ziemi, ale obfity w gwiazdy takie jak słońce.
W ekstremalnie niskich temperaturach krypton może tworzyć związki z atomami fluoru. Najbardziej stabilną cząsteczką zawierającą krypton jest KrF2 lub difluorek kryptonowy.
Ponieważ krypton i inne pierwiastki z grupy 18 są niereaktywnymi gazami w temperaturze pokojowej, były jednymi z ostatnich elementów układu okresowego do odkrycia. Krypton został odkryty w 1898 roku przez Sir Williama Ramseya, który badał upłynnione powietrze. W porównaniu do innych gazów atmosferycznych, krypton występuje w śladowych ilościach, stanowiących zaledwie 0,0001% ziemskiej atmosfery.
