Piet Mondrian był holenderskim artystą znanym z niereprezentacyjnych obrazów, które składały się z kolorowych klocków otoczonych grubymi czarnymi liniami. Urodził się Pieter Cornelis Mondriaan w holenderskim mieście Amersfoort w 1872 roku.
Mondrian studiował w Paryżu na początku XX wieku, gdzie jego twórczość była pod wpływem kubistycznych artystów Picassa i Braque'a. Inne style, które później wpłynęły na jego twórczość, to impresjonizm i luminarz.
Kiedy Mondrian powrócił do Holandii w 1914 roku, odnalazł dalsze artystyczne wpływy od artystów abstrakcyjnych Bart van der Leck i Theo van Doesburg. Mondrian i Doesburg założyli ruch artystyczny o nazwie De Stijl, który przekłada się na "The Style", poprzez który publikuje eseje opisujące jego powstającą teorię artystyczną. Mondrian uważał, że jego obrazy reprezentują ukrytą duchowość natury. Jego najsłynniejsze obrazy zostały ukończone w 1930 roku, w tym utwór "Kompozycja II w kolorze czerwonym, niebieskim i żółtym", który stworzył w 1930 roku.
Mondrian uciekł z Paryża do Londynu w momencie wybuchu II wojny światowej, a później wyemigrował do Nowego Jorku, gdzie wniósł swój wkład i pracę teoretyczną w Muzeum Sztuki Współczesnej na Manhattanie. Podczas pobytu w Nowym Jorku Mondrian ulegał zapaleniu płuc, umierając 1 lutego 1944 roku. Jego twórczość wpłynęła na powstające ruchy stylu Bauhaus i minimalizmu.
