Tundra może istnieć tylko w obszarach ekstremalnego przeziębienia, ograniczając kraje, które ją obejmują, do tych w najbardziej wysuniętych na północ częściach globu. Rosja, Grenlandia, Kanada, Finlandia i Stany Zjednoczone mają znaczące znaczenie odcinki tundry. Na półkuli południowej małe plamy tundry można znaleźć na niektórych wyspach Antarktydy, takich jak Georgia Południowa i wyspy Kerguelen.
Oprócz kilku małych, odizolowanych łat, tundra jest ograniczona do pasa ziemi, który biegnie wzdłuż północnego krańca kontynentów Europy i Ameryki Północnej. Są to jedne z najzimniejszych obszarów na Ziemi, ponieważ tundra jest najzimniejszym z pięciu głównych biomów. Jedną z cech charakterystycznych tundry jest prawie całkowity brak drzew, ponieważ jest ona na ogół zbyt zimna i sucha, aby mogły rosnąć. Rośliny na tundrze są ograniczone do małych krzewów, kwiatów i traw, które mogą przetrwać krótki sezon wegetacyjny. Pod wierzchnią warstwą gleby, która pozwala na wzrost roślin, tundra ma warstwę trwale zamarzniętej gleby zwanej wieczną zmarzliną.
Tundry mają wiele cech wspólnych z pustyniami, w tym niskimi opadami i ekstremalnie suchymi warunkami. Jednakże, podczas gdy pustynie mają tendencję do formowania się między równikiem a biegunami, tundra znajduje się tylko blisko bieguna północnego.
