W języku hindi nie ma oryginalnych opowiadań Rabindranatha Tagore'a, ponieważ Tagore napisał wszystkie swoje opowiadania w swoim ojczystym języku bengalskim. Jednak wiele jego krótkich opowiadań zostało przetłumaczonych na hindi, a nawet dostosowane do filmów hindi. Jednym z jego krótkich opowiadań hindi jest Ravindra Katha, przetłumaczona na hindi przez Shankardev Vidyalancar, a po raz pierwszy opublikowana w 1981 roku.
Opowiadania Rabindranatha Tagore'a dotyczą życia zwykłych ludzi i konfrontacji z problemami społecznymi, takimi jak bieda, zaaranżowane małżeństwa i system kastowy. Napisał wielu z nich, mieszkając na łodzi mieszkalnej na rzece Ganges, w bliskim kontakcie z lokalnymi mieszkańcami, gdy zarządzał majątkiem swojej rodziny w okolicy.
Choć Tagore jest uważany za jednego z literackich pionierów współczesnego bengalskiego opowiadania, jest on najbardziej znany ze swojej poezji. W 1913 r. Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, głównie za kolekcję poetycką Gitanjali, czyli Ofiary śpiewu. Polecany przez Williama Butlera Yeatsa, który był przytłoczony poezją Tagore, stał się pierwszym nie-Europejczykiem, który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Został nagrodzony rycerstwem w 1915 roku, ale w 1919 roku odrzucił rycerstwo z powodu masakry w Amritsar. W późniejszym życiu dużo podróżował, wykładając i spotykając wielu znanych ludzi.
