Surowość procesu starzenia się i niebezpieczeństwa związane z zastępowaniem ludzi rzeczami to dwa główne wątki w "Miss Brill" autorstwa Katherine Mansfield. Panna Brill jest starszą panią, mieszkającą samotnie w jednym z części wypoczynkowe Francji, najściślej związane z jej futrami. Mieszkając daleko od domu, panna Brill trenuje dzieci i czyta gazety komuś, kto może, ale nie musi, może ją usłyszeć.
Kiedy czytelnik zauważa, że panna Brill zabrała się za jej futro jako "mała kochana rzecz" lub "mały łobuz" i próbując przywrócić ją do życia za pomocą pędzla, jasne jest, że istnieje przynajmniej trochę niezdrowe przywiązanie. Oczywiście futro pasuje do niej na wiele sposobów - oba są trochę zużyte i oboje są od dawna. Ponieważ panna Brill nie ma przyjaciół w pobliżu, jest najbliżej towarzystwa. Mimo że wychodzi publicznie z takimi rutynami, jak koncert na świeżym powietrzu w ogrodach publicznych w niedziele i lubi słuchać rozmów innych, pozostaje za społeczną ścianą. Oczywiście ta ściana oślepia się w realiach społecznych wokół niej.