Adaptacje Pająka obejmują lepkie sieci, jad, szybki ruch i różne adaptacje anatomiczne. Specyficzne adaptacje, które pomagają pająkom przetrwać, zależą od gatunku. Niektóre pająki opracowały dodatkowe dostosowania barwy, takie jak kolory ostrzegawcze lub kamuflaż, podczas gdy inne opracowały adaptacje behawioralne.
Większość pająków wiruje lepkie wstęgi, które wykorzystują do wychwytywania owadów. Ich jad paraliżuje zdobycz. Jad pająka działa również jako enzym trawienny, który rozpuszcza wnętrze ofiary, pozwalając pająkom pić składniki odżywcze. Jad może również działać jako środek konserwujący. W takim przypadku pająki mogą owinąć owada w sieć w celu przechowywania i późniejszego spożycia.
Anatomia pająka pozwala na adaptację lokomotyw. Dzięki ośmiu nogom złożonym z siedmiu segmentów pająki mogą poruszać się szybko i sprawnie. Niektóre pająki, takie jak pająk domowy, mają specjalne dostosowania do ich tylnych nóg. Mają od 6 do 10 szczecin o kształcie grzebienia, których używają do rzucania jedwabiu na ofiarę, aby owijać i chronić swoje ofiary.
Z drugiej strony pająki z pająków lejowych przystosowały się do surowych warunków pustynnych Australii. Zamiast polegać na sieciach chwytających ofiarę, agresywnie atakują inne owady. Mocne, mocne nogi wspomagają tę adaptację, podobnie jak małe włosy, które rosną na ich nogach i ciałach.Niektóre pająki, takie jak pająki piaskowe, rozwinęły kolory kamuflażu, aby wtopić się w otoczenie. Inne, takie jak czarna wdowa, mają jaskrawe zabarwienie ostrzegawcze, które odstrasza inne organizmy.
