Do cech pasikoników należą duże oczy i kolorystyka, które pasują do ich otoczenia. Są zazwyczaj szare, brązowe lub zielone. Mają dwie pary skrzydeł i długie tylne nogi, które pozwalają im skakać. Samice pasikoników są większe od samców, a ich odwłoki są ostro zakończone, aby pomóc im w wykopywaniu dziur w celu złożenia jaj pod ziemią. Męskie koniki polne mają skrzydła z dodatkowymi elementami, które pocierają się, tworząc dźwięki.
Ponad 10 000 gatunków pasikoników zamieszkuje wszystkie kontynenty, ale na Antarktyce i wymaga siedliska pełnego traw i roślin. Preferują klimat tropikalny i umiarkowany. Są aktywne w ciągu dnia, ale są również karmione w nocy. Koniki polne nie budują gniazd i są zazwyczaj samotnymi stworzeniami, chociaż gatunki, które migrują, zwykle robią to w grupach milionów. Gdy pasikoniki łączą się ze sobą, to tylko do wiązania i komunikują się ze sobą poprzez wzrok, dźwięk, zapach i dotyk.
Wszystkie koniki polne rodzą się z jaj i przechodzą pięcio- lub sześcioetapową metamorfozę, w której ich skóra jest zrzucana i ponownie pojawiają się z większą ilością dorosłych koników polnych. Rozwijają skrzydła i są w stanie rozmnażać się po ostatniej metamorfozie. Ponadto są one możliwe tylko w ciepłym klimacie; podczas gdy koniki polne mogą przetrwać zimę, dorosłe koniki polne giną. Mają kilkuletnią żywotność w cieplejszym klimacie, z wyjątkiem wczesnych zgonów z powodu drapieżników, chorób lub susz, zabijając ich źródła pożywienia.