Geologicznie rzecz biorąc, region Gruzji Piemontu zawiera krystaliczne skały, metamorfozy skał osadowych od późnego okresu prekambryjskiego do wczesnego okresu paleozoicznego i grubą warstwę rozłożonej skały zwanej saprolitem, czyli czerwoną glinę Gruzji. Topograficznie, Piemont składa się z niskich pagórków i wąskich dolin i zawiera liczne rzeki i lasy złożone głównie z dębów i drzewek hikorowych. Sosny są stosunkowo rzadkie. Piemont jest drugim co do wielkości obszarem geograficznym w Gruzji i zawiera największą populację.
Piemont jest płaskowyżem rozciągającym się od New Jersey na północy do środkowej Alabamy na południu. Większość gleb jest gliniasta i umiarkowanie płodna. Wysokości nad poziomem morza w regionie wahają się od 200 stóp do 800 stóp do 1000 stóp.
W regionie doszło do kilku okresów wulkanizmu. Skały osadowe zostały zaatakowane przez magmę z głębszych warstw ziemi, tworząc wały i platformy z granitowych skał. Niosą ważne metale i minerały w kierunku powierzchni. Podłoże Piemontu, które jest bardzo twarde, zbudowane jest z granitu, gnejsu i marmuru.
Jedną z najczęstszych cech Piemontu jest charakterystyczna czerwona ziemia spowodowana przez żelazo znalezione w skale. Rzeki tego regionu płyną z północy na południe, a strumienie mają zwykle płytkie koryta z wąskimi brzegami. Powoduje to tworzenie się kaskad wzdłuż dróg wodnych.
