Niska samoocena, zadowolenie ludzi, słabe granice, dysfunkcyjna komunikacja, obsesje i problemy z intymnością to niektóre objawy współzależności, według Darlene Lancer, JD, MFT. Inne objawy to bolesne emocje , odmowa i reaktywność. Dodatkowo, osoby wychowane w dysfunkcyjnych rodzinach są bardziej zależne od siebie. Ponieważ objawy współzależności nasilają się, jeśli nie są leczone, ważne jest, aby szukać porady u wykwalifikowanego specjalisty, jeśli podejrzewa się współzależność.
Niskie poczucie własnej wartości to nadgryźliwe uczucie, że po prostu nie jesteś tak dobry jak inni ludzie. Ludzie z niską samooceną stale porównują się z innymi, zauważa Lancer. Czują się tak, jakby nikt nigdy ich nie pokochał, ani nie zaakceptował ich za to, kim są. Ludzie zadowoleni są taktyką stosowaną przez współzależnych, aby zwiększyć ich poczucie własnej wartości. Nieustannie robiąc to, o co inni ich proszą, wierzą, że postępują słusznie. Prowadzi to do współzależności ignorując własne uczucia, pragnienia i pragnienia.
Współzależni mają słabe granice, jeśli chodzi o rozpoznawanie przestrzeni i prywatności innych ludzi. Czują się odpowiedzialni za problemy innych i obwiniają innych o własne problemy osobiste. Mają trudny czas na komunikowanie swoich myśli, uczuć i potrzeb, a często obawiają się prawdomówności z powodu ryzyka obrażenia kogoś innego. Koderzy mają obsesję na punkcie związków w wyniku zależności od lęków i obaw. Prowadzi to do eskapizmu fantazjowania o innych ludziach, aby ukryć się przed bólem rzeczywistości. Osoby współzależne mają ogromną trudność, są otwarte i szczere w bliskich związkach. Źródłem tego symptomu jest strach przed odrzuceniem, wyjaśnia Lancer.
Dzieci, które wychowują się w domach z rodzicami, które emocjonalnie je wykorzystują lub zaniedbują, lub w domach, w których granice nie są szanowane, są predysponowane do współzależności. Są one warunkowane przez znajomy wzorzec próbowania zarobienia uwagi i miłości ze strony ukrytej lub oddalonej osoby, wyjaśnia WebMD. Ludzie często szukają współzależnych związków w próbach rozwiązania nieodwzajemnionych potrzeb opiekuna od dzieciństwa. Często zużywa się dużo energii, próbując zmienić partnera, próbując zaspokoić te potrzeby rozwojowe.
