Jean Piaget i Lew Wygotski byli obaj psychologami rozwojowymi, którzy badali, jak rozwija się język u dzieci. Piaget i Wygotski wierzyli, że dociekliwość dzieci daje im zdolność rozwijania umiejętności językowych od najmłodszych lat. Obaj mężczyźni są uważani za pionierów w dziedzinie psychologii rozwojowej.
Szwajcarski rodak Jean Piaget i urodzony w Rosji Lew Vygotsky są często porównywane w literaturze psychologii rozwojowej. Teoria Piageta stwierdza, że wszystkie dzieci rozwijają się wzdłuż podobnych ścieżek, niezależnie od wpływów środowiska. Przeciwnie, teoria Wygotskiego stanowiła, że kultura i socjalizacja odgrywają kluczową rolę w rozwoju dziecka. Podczas gdy Piaget uważał, że rozwój mózgu u danego dziecka pozwala dziecku rozwijać umiejętności potrzebne do nabycia języka, Vygotsky czuł, że rozwój wewnętrzny i akwizycja języka odbywają się jednocześnie, przy czym oba są wspierane przez zewnętrzne wpływy, takie jak rodzice i rówieśnicy.
Piaget i Wygotski byli współcześni, obaj badali rozwój psychologiczny dziecka na początku XX wieku. Chociaż obaj badali ten sam przedmiot, ich teorie zawierały więcej różnic niż podobieństw. Badania Piageta kładły nacisk na "naturę" lub zdolności wrodzone, podczas gdy teorie Wygotskiego koncentrowały się wokół "wychowania", czyli związku między środowiskiem a rozwojem. Studia Wygotskiego zostały przerwane przedwczesną śmiercią w wieku 38 lat, podczas gdy Piaget kontynuował swoje badania nad poznawczym rozwojem dziecka od dziesięcioleci.
