Bielizna mormona, czyli odzież świątynna, wprowadzona przez Józefa Smitha w 1842 roku i początkowo tylko dla mężczyzn, przekształciła się z pojedynczego ubrania na zwykłe koszulki i spodnie współczesnego świata. Oryginalny strój wyglądał jak długa bielizna, ale był wykonany z niebielonej bawełny. Objęło całe ciało od szyi do kostek. Długie rękawy sięgały nadgarstków, a przód był zamknięty za pomocą sznurków. Uroczyste namaszczenia zostały dodane podczas rytuałów namaszczenia.
Pod koniec XIX wieku kobiety mogły brać udział w ceremoniach związanych z wyposażeniem i dlatego spodziewały się nosić ubranie. Otrzymali te same ubrania, co mężczyźni. Niektóre kobiety próbowały zmienić źle dopasowaną bieliznę, ale wpadły w kłopoty z przywódcami Kościoła.
Niejednokrotnie Prezydent Joseph F. Smith wydał dyrektywy stwierdzające, że kobiety ze zmienionymi szatami nie zostaną wpuszczone do świątyni. Ponieważ wszyscy musieli przejść od odzieży ulicznej do prostej białej szaty, aby wejść do świątyni, zmiany były widoczne. Wreszcie, w 1923 r. Zatwierdzono nowy projekt, który był bardziej odpowiedni dla obu płci. W 1965 roku kobiety otrzymały własną odzież świątynną.
Od 2015 roku używane ubrania to zmodyfikowana koszulka i spodnie majtkowe. Odzież męska i damska są podobne. Tradycyjnie odzież jest noszona na skórze, co oznacza, że biustonosze są noszone na zewnętrznej części wierzchu odzieży. Ponieważ żadna oficjalna dyrektywa nie została wydana, wiele kobiet wkłada staniki pod odzież. U mężczyzn i kobiet odzież powoduje również konieczność ubierania się skromnie. Bielizna Mormona nie powinna być widoczna.
