Uprzemysłowienie zyskało na wydajności, która dotknęła niemal każdego aspektu życia w społeczeństwie. Uprzemysłowienie zwiększyło produkcję rolną i produkcyjną, umożliwiając ludziom podejmowanie pracy w innych sektorach i zwiększanie ilości dóbr konsumpcyjnych i żywności dostępnych dla ludności. Industrializacja spowodowała znaczny wzrost liczby ludności, a także wzrost produkcji gospodarczej. Pobudziło to również rozwój technologiczny, umożliwiając postęp naukowy, który zmienił świat.
Przed rewolucją przemysłową większość ludzi była rolnikami, a większość działalności gospodarczej skupiała się wokół małych miasteczek i wiosek. To pozostawiło społeczności odizolowane od siebie, nawet gdy odległości między nimi były stosunkowo niewielkie. Industrializacja koncentrowała populacje w miastach, które wkrótce stały się zależne od społeczności wiejskich w zakresie żywności. Z kolei społeczności wiejskie stały się zależne od miast w zakresie produkowanych dóbr i narzędzi ułatwiających im życie. W ten sposób uprzemysłowienie powiązało kraje i stworzyło bardziej spójną tożsamość narodową.
Uwolnienie pracowników od pracy w rolnictwie również przyczyniło się do rozwoju technologii. Dzieci mieszkańców miast miały lepsze możliwości edukacyjne niż te w gospodarstwach, dzięki czemu więcej studentów mogło wstąpić do szkół wyższych i stać się naukowcami, inżynierami i lekarzami. Doprowadziło to do szybkiego postępu naukowego i technologicznego w XIX i XX wieku.
