Edgar Allen Poe napisał "The Tell-Tale Heart", aby zademonstrować swoją teorię kompozycji. Ta teoria mówi, że opowiadania powinny być powiązane, kontrolowane i kompresowane. Według Poe opowiadania powinny być czytelne podczas jednego posiedzenia. Z tego powodu "The Tell-Tale Heart" ma tylko 10 akapitów.
Poe pakuje 10 akapitów z dużą ilością informacji, ale natura tych informacji pomaga stworzyć intrygujący efekt na czytelniku. Ponieważ historia nie podaje żadnych imion ani innych szczegółów, narrator i czytelnik rozwijają rodzaj wygodnej intymności, ponieważ narrator Poe jest w stanie odnieść informacje, których nie podzieliłby z przyjacielem.
Pragnienie Poe'a, by zaszokować czytelników informacją, którą narrator ma, jest kolejnym powodem, dla którego narracja jest tak krótka, ponieważ czuł, że dłuższe narracje minimalizują szokujący wpływ, jaki autor miał na odbiorców. Duża część tego wpływu pochodzi od głównego tematu morderstwa i spowiedzi. Poe przedstawia czytelnikowi te głębokie tematy w formie fikcji, której autorem jest bezimienny narrator, aby pomóc czytelnikowi zbadać własne uczucia dotyczące obu tych tematów. Poe zmusza również czytelnika do kwestionowania wiarygodności narratora, gdy ten próbuje przekonywać czytelników, że nie jest szalony pomimo morderczych działań i faktu, że nadal słyszy bicie serca.
