Przykładem pustego wersetu w "Romeo i Julii" Williama Szekspira jest: "A gdy on umrze, /Weź go i wyciśnij go w małe gwiazdy, /I uczyni twarz nieba tak W porządku /Że cały świat będzie zakochany w nocy /I nie będzie oddawać czci jaskrawemu słońcu. " Innym przykładem pustego wersetu jest:" Jakże jesteś bez tchu, gdy oddychasz /Mówisz że jesteś bez tchu? /Wymówka, którą wykonujesz w tym opóźnieniu /jest dłuższa niż opowieść, którą wymawiasz. "
Szekspir napisał w trzech typach struktury tekstu, które znane są jako werset rymujący, proza i werset pusty. Pusta zwrotka ma zdefiniowany rytm, ale linie nie rymują się na końcu, co zwiększa ich nieformalność. Pusta zwrotka jest często używana w "Romeo i Julii", ponieważ jest uważana za romantyczną ze względu na bardziej zrelaksowany, przyjemny w dotyku. Werset rymujący jest podobny do wersetu pustego, ponieważ ma określony rytm, ale rymuje się z końcami linii. Proza jest po prostu strukturą akapitów i używa zwykłego tekstu bez zdefiniowanego rytmu.
W "Romeo i Julii" w drugim Kwartecie jest 2,111 wierszy pustego wiersza. W rzeczywistości większość "Romeo i Julia" jest pustym wierszem. Rytm pustego wersetu pochodzi z pentametrycznego iambicznego. Henry Howard wprowadził pustą zwrotkę do Anglii w 1540 roku.
