Dwa znane przykłady ironii w literaturze znajdują się w "Oedipus Rex" i "The Rime of Ancient Mariner". W pierwszym przykładzie Edyp nieświadomie przynosi na siebie klątwę swoimi rozkazami. W drugim, żeglarz jest odwodniony w środku wody.
Dramatyczna ironia to rodzaj literackiego urządzenia, które pojawia się, gdy publiczność wie o konkretnej sytuacji, której jedna lub więcej postaci nie rozumie.
W dramacie "Oedipus Rex" Sofoklesa na ziemię spadła plaga, a Edyp dowiedział się, że spowodowało to morderstwo Laiusa. Przysięga zakończyć plagę, doprowadzając do sprawiedliwości i potępienia mordercy. Widzowie już wiedzą, choć Edyp nie wie, że sam Edyp zabił Laertesa, a później poślubił swoją własną matkę. Przeklinając mordercę, przeklina sam siebie.
Sytuacja ironiczna występuje w wierszu "Rime of the Ancient Mariner" Samuela Taylora Coleridge'a. Sytuacja sytuacyjna pojawia się, gdy rzeczy różnią się od oczekiwanych. W wierszu starożytny marynarz i jego załoga znajdują się w samym środku oceanu. Mariner zabija albatros, który załoga uważa za znak nieszczęścia. Mężczyźni są wkrótce gorący, nieszczęśliwy i odwodnione. Ich gardła są tak suche i spieczone, że nie mogą mówić, a ich usta są wypiekane ze słońca. Jednak kiedy patrzą, widzą "wodę, każde miejsce". Sytuacyjna ironia tak potrzebnej wody, nawet pośród niej, a jednak niemożność jej wypicia, tylko zwiększa nędzę ich sytuacji.
