Grzech śmiertelny jest najpoważniejszym rodzajem grzechu w chrześcijaństwie. Rodzaje grzechu śmiertelnego obejmują bałwochwalstwo, cudzołóstwo, morderstwo i oszczerstwo. Te grzechy są poważniejsze niż grzechy powszednie, ponieważ są sprzeczne z najbardziej podstawowymi naukami chrześcijaństwa,
Poważne grzechy są nazywane "śmiertelnymi", ponieważ chrześcijanie wierzą, że te grzechy powodują duchową śmierć duszy. Należy odpokutować po popełnieniu jednego z tych grzechów, aby zostać dopuszczonym do Nieba po śmierci. Jeśli grzesznik nie żałuje przed śmiercią, to uważa się, że Bóg nie zaakceptuje już tej osoby w Niebie.
Grzechy domowe to te, które mają mniejszy wpływ na świat i dlatego są uważane za mniej poważne. Grzesznik również musi żałować za te grzechy, ale ich popełnienie nie wyklucza po przekroczeniu Nieba po śmierci.
Zgodnie z doktryną chrześcijańską, grzech śmiertelny uznaje się za taki tylko wtedy, gdy grzesznik zna powagę grzechu i mimo to go popełnia. Dlatego ktoś, kto dopuszcza się oczerniania, myśląc, że to tylko nieszkodliwe plotki, nie byłby uważany za śmiertelnego grzesznika, a jedynie grzesznego grzesznika. Spowiedź i pokuta są nadal konieczne, ale nie w takim samym stopniu jak w przypadku grzechu śmiertelnego.
