Teoria interakcji symbolicznych, zwana także symbolicznym interakcjonizmem, definiowana jest przez słownikową referencję jako teoria, że interakcje i komunikacja człowieka wspomagane są słowami, gestami i symbolami o skonwencjonalizowanych znaczeniach. Ashley Crossman stwierdza, że ta teoria stanowi główne ramy teorii socjologicznej.
Crossman wyjaśnia dalej, że teoria interakcji symbolicznych analizuje społeczeństwa poprzez badanie subiektywnych znaczeń narzucanych przez ludzi na przedmioty, zachowania i zdarzenia. Eksperci uważają, że zachowania ludzi opierają się na ich przekonaniach, a nie tylko na obiektywnych prawdach. Dlatego uważa się, że społeczeństwo jest konstruowane społecznie poprzez ludzką interpretację. Różne interpretacje ludzi, znane jako "definicja sytuacji", na czyimś postępowaniu rozwijają więź społeczną. Na przykład w kwestii, dlaczego nastolatki palą papierosy, chociaż obiektywne dowody medyczne wskazują na ryzyko papierosów, odpowiedź leży w definicji sytuacji, którą tworzą ludzie. Badania pokazują, że młodzi ludzie są świadomi niebezpieczeństw związanych z paleniem, ale uważają, że palenie jest fajne i że pokazuje pozytywny obraz siebie swoim rówieśnikom.
Jednak krytycy twierdzą, że symboliczna teoria interakcji nie uwzględnia "dużego obrazu" ani poziomu makro interpretacji społecznej. Teoria ta jest również krytykowana za zaniedbanie wpływu instytucji i sił społecznych na indywidualne interakcje.
