Przykłady programów opieki społecznej obejmują te, których celem jest ograniczenie przypadków nadużywania narkotyków i alkoholu oraz zapobieganie niezdrowym nawykom, takim jak palenie nastolatków. Zdrowie społeczne zazwyczaj odnosi się do problemów zdrowotnych całej populacji, w szczególności do niedostatecznej populacji.
Według CDC zdrowie społeczne definiowane jest przez pięć kluczowych zmiennych: biologia człowieka i jego genetyka, zachowanie, środowisko społeczne, środowisko fizyczne i dostęp do usług zdrowotnych. CDC wskazuje, że płeć, wiek i zachowanie odgrywają rolę w otrzymywaniu określonych usług zdrowotnych. Centra Kontroli i Prewencji Chorób dodają, że celem zdrowia społecznego jest osiągnięcie równości w zdrowiu lub zapewnienie ludziom możliwości "pełnego wykorzystania swojego potencjału zdrowotnego" bez dyskryminacji ze względu na pozycję społeczną lub okoliczności. Przedmioty takie jak dyskryminacja, dochody i płeć są często poruszane podczas tworzenia programu społecznego lub społecznego.
Warunki życia danej osoby mają również wpływ na zdrowie społeczne. Z tego powodu programy opieki zdrowotnej obejmują także takie warunki, jak przeludnienie.
Według CDC dużą rolę odgrywa również dostępność usług zdrowotnych w społeczeństwie. Zaspokojenie potrzeb zdrowotnych osób bez ubezpieczenia zdrowotnego i zapewnienie wysokiej jakości opieki zdrowotnej osobom niezamożnym to dwa podstawowe przykłady inicjatyw na rzecz zdrowia społecznego.
Umiejętność posługiwania się zdrowiem lub tego, w jaki sposób dostępność usług zdrowotnych jest przekazywana lub rozumiana, jest kolejną kwestią dotyczącą społecznych programów zdrowotnych. Informacje, zgodnie z CDC, muszą być jasno określone, aby ludzie mogli podejmować świadome decyzje dotyczące swojego zdrowia.
