Kilka przykładów zestawienia w "Romeo i Julii" ma związek ze światłem skontrastowanym z ciemnością, jak w opisie Julii z Romeo w Akcie I, Scena 5: "Wygląda na to, że wisi na policzku nocy /Jak bogaty klejnot w uchu Ethiopu. Mówi o niej: "Więc pokazuje śnieżną gołębicę z wronami /Jak tamtejsza dama, którą pokazują jej koledzy."
Zestawienie jest stanem bycia obok siebie lub blisko siebie w celu kontrastu lub porównania. Szekspir wykorzystuje obraz światła, dnia i słońca w bliskiej odległości od obrazów dotyczących ciemności i nocy. W obu powyższych cytatach światło robi się jeszcze jaśniejsze dzięki ciemności, z którą jest skontrastowane. W pierwszym Romeo porównuje Juliet do klejnotu, który, choć ma mnóstwo iskierki, jest wzmocniony przez umieszczenie go na ciemnej skórze. Porównując Julię do innych dziewczyn, Romeo przyrównuje ją do białej gołębicy wśród ciemnych wron, aby pokazać, jak wyróżnia się spośród innych.
Później w Akt III, Scena 2, Juliet używa podobnego obrazu, kiedy czeka w nocy, aby przybyć i Romeo, aby przyjechać. Ona mówi: "Chodź, Romeo, chodź, ty dzień w nocy /Bo będziesz leżał na skrzydłach nocy /Bielszy niż nowy śnieg na grzbiecie kruka". Dla Julii oczekiwanie na nocny przyjazd przywołuje na myśl jasność życia, jaką przynosi Romeo. On jest jej "dniem".
