Według The Natural Source, strony ufundowanej przez Northern State University i Departament Rolnictwa South Dakota, cielęce mają długie, smukłe ciała ze szpiczastymi ogonami, podczas gdy grzechotniki mają grube ciała i tępe ogony z grzechotkami na końcu . Grzechotniki mają również łatwo rozpoznawalną głowę, która jest bardzo szeroka i znajduje się na wąskiej szyi.
Grzechotniki są znane z posiadania pionowych źrenic. Różni się to od okrągłych źrenic, które można znaleźć na wężach. Kluczową różnicą między tymi dwoma typami węża jest to, że grzechotniki są trujące, a wężowate nie. Ludzie często mylą te dwa węże, ponieważ byki wężowe czasem wibrują swoimi ogonami jak grzechotniki, gdy są zdenerwowane lub przestraszone. Mimo że grzechotniki nie mają grzechotki na końcach ich ogonów jak grzechotniki, szelest ich ogonów w suchej trawie można łatwo zinterpretować jako grzechotkę.
Mimo popularnego mitu, węże i grzechotniki nie mogą się kojarzyć i tworzyć węży, które wyglądają jak byki, ale są trujące. To dlatego, że dwa węże są zupełnie różnymi gatunkami. Grzechotniki nie składają jaj. Zamiast tego ich młode wykluwają się w nich i rodzą młode. To różni się od byków, które składają jaja.
