DNA to długa cząsteczka złożona z dwóch łańcuchów mniejszych cząsteczek zwanych nukleotydami, z których każdy zawiera region azotu zwany zasadą azotową, cząsteczkę cukru na bazie węgla zwaną deoksyrybozą i region fosforu zwany grupą fosforanową . Istnieją cztery rodzaje zasad azotowych: adenina (w skrócie A), tymina (w skrócie T), guanina (w skrócie G) i cytozyna (w skrócie C).
Azotowe zasady w DNA łączą się razem, A z T i C z G, tworząc pary zasad, które pojawiają się jako poziome paski w modelach DNA. Każda azotowa baza przyłącza się także do dezoksyrybozy i grupy fosforanowej, które pojawiają się jako skręcające pionowe pasma zwane szkieletami w modelach DNA. W ten sposób nukleotydy tworzą spiralę zwaną podwójną helisą. Sekwencja zasad w podwójnej helisie określa informacje dostępne do opracowania i utrzymania organizmu, w tym unikalną kombinację cech.
DNA jest podstawą życia, ponieważ może replikować lub tworzyć kopie samego siebie. Kiedy komórki dzielą się, nowa komórka zawiera dokładną kopię DNA ze starej komórki, aby mogła poprawnie działać. Aby utworzyć tę kopię, nowa komórka podąża za wzorcem ustawionym w każdej z nici podwójnej helisy, aby powielić sekwencję par zasad.
