Jedną z głównych wad kapitalizmu jest to, że pozwala on jednej lub kilku spółkom rozwinąć dominację w poszczególnych branżach, osiągając znaczące korzyści. Kapitalizm tworzy także nierówność bogactwa, ponieważ zachęca się do indywidualnych działań, co przyczynia się do nierówności społecznych. Cykle ekonomiczne mają również znaczący wpływ na rynki kapitalistyczne.
Monopole to firmy, które osiągają dominację w branży, a bariery wejścia na rynek minimalizują szanse dla innych graczy. Rządy niektórych kapitalistycznych rynków stosują regulacje kontrolujące zachowania monopolistyczne, ale koncentracja kapitału jest ostatecznie trudna do kontrolowania.
W przeciwieństwie do socjalizmu, który promuje wspólne bogactwo, kapitalizm zachęca osoby i grupy do dążenia do bogactwa poprzez innowacyjne i przedsiębiorcze działania. Podczas gdy niektórzy osiągają sukces w znajdowaniu bogactwa, inni walczą o zdobycie zatrudnienia i zasobów. Rządy nie gwarantują zatrudnienia w kapitalistycznej gospodarce, tak jak robią to zwykle w gospodarce socjalistycznej. Kraje kapitalistyczne często widzą część swojej populacji walczącą z ubóstwem. Różnica dochodów również przyczynia się do konsekwencji społecznych. Osoby o wielkim majątku mogą odczuwać przywileje lub wyższość w stosunku do osób o niskich dochodach.
Cykle koniunkturalne są przypływami i przepływami w branżach, które powodują, że firmy działają lepiej lub gorzej przez dłuższy czas. Ponieważ kapitalizm jest nieplanowany i napędzany przez rynek, trudno jest powstrzymać falę walk makroekonomicznych i branżowych.
