Terapia humanistyczna oparta jest na psychologii humanistycznej, której wadą jest brak konkretnej wiedzy na temat konkretnych metod leczenia, niezdolność do pomocy pacjentom cierpiącym na bardziej poważne problemy i poleganie na uogólnianiu, według AllPsycha. Wielu wybiera terapię humanistyczną jako podstawę zmian u pacjentów, chociaż niektórzy uważają, że humanistyczna terapia nie jest wystarczająca jako samodzielna terapia.
Psychologia humanistyczna opiera się głównie na idei wolnej woli pacjenta. Z tego powodu humanistyczna terapia jest zazwyczaj nieskuteczna przy opracowywaniu specyficznych technik leczenia dla konkretnych problemów pacjenta. Bardzo trudno jest ocenić skuteczność terapii humanistycznej z takim samym rygorem, z jakim można ocenić inne techniki terapeutyczne.
Terapia humanistyczna sprawdza się najlepiej, gdy stosuje się ją w przypadku drobnych problemów związanych z patologią pacjenta lub jego osobowością. Stanowi poważną wadę, gdy jest stosowany w leczeniu czegoś tak poważnego i wszechobecnego jak schizofrenia.
Ważną wadą humanistycznej terapii jest to, że opiera się ona na wielu uogólnieniach dotyczących ludzkich zachowań. Zakłada on, że każdy jest zdolny do wykonywania działań moralnych i że wszyscy ludzie są gotowi postępować zgodnie z hierarchią potrzeb Maslowa. Terapia humanistyczna nie uwzględnia osób działających wbrew ich własnym interesom. To stawia terapię w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z innymi technikami terapeutycznymi.
