Pojawienie się białych plam na skórze jest jednym z głównych objawów, które występują we wczesnych stadiach stwardnienia rozsianego, według Narodowego Instytutu Zapalenia Stawów i Chorób Mięśniowo-Szkieletowych i Skórnych. Te białe plamki najpierw wydają się gładkie i lśniące, a później powiększają się i stają się pomarszczone i cienkie. Obszary skóry dotknięte tymi objawami są bardziej podatne na siniaczenie i łzawienie, a na ogół swędzą i czują się bolesne.
Stwardnienie rozłożone może mieć wpływ na kobiety po menopauzie, jest rzadkie u mężczyzn, a jeszcze rzadziej u dzieci, według Narodowego Instytutu Zapalenia Stawów i Chorób Mięśniowo-Szkieletowych i Skórnych. Chociaż dokładna przyczyna stwardnienia porostowego jest nieznana, niektórzy lekarze uważają, że problemy hormonalne i nadaktywne układy odpornościowe mogą determinować czynniki powodujące chorobę.
Lekarze mogą zdiagnozować stwardnienie porostowe poprzez wizualną kontrolę skóry, ale mogą pobrać próbkę skóry i zamówić biopsję, jeśli to konieczne. Próbki skóry są badane pod mikroskopem, aby określić dokładną naturę białych plam i wykluczyć możliwość, że plamki są inną chorobą.
Plastry lub plamy, które powstają w wyniku stwardnienia porostowego, nie wymagają leczenia, jeśli znajdują się na górnej części ciała lub ramionach, ponieważ mogą leczyć się same z upływem czasu. Leczenie w formie, zabiegu chirurgicznym lub obrzezaniu może być wymagane u mężczyzn z łatami na okolicach genitaliów lub w ich okolicy, podczas gdy zabieg chirurgiczny jest znacznie mniej skuteczny u kobiet ze stwardnieniem rozsianym.