Testy organoleptyczne odnoszą się do subiektywnych ocen zapachu, smaku i tekstury żywności i leków, zgodnie z Frost & Sullivan Market Insight. Zastosowania testów organoleptycznych obejmują wykrywanie patogenów przenoszonych przez żywność i ustalenie, czy opakowanie ma niekorzystny wpływ na smak, wygląd, zapach lub teksturę jego zawartości.
Według Frost & Sullivan Market Insight, istnieją cztery główne typy testów organoleptycznych. Testowanie różnic porównuje wiele próbek, podczas gdy testowanie preferencji gromadzi dane na temat preferowanych produktów lub atrybutów produktów podmiotów testowych. Testowanie wrażliwości mierzy dane dotyczące bodźca i odpowiedzi, a testowanie opisowe obejmuje ocenianie listy wcześniej określonych cech produktu.
Podstawową wadą testowania organoleptycznego jest subiektywność. Testy zależą od osobistych opinii, a badacze mają trudności z znalezieniem puli tematów wystarczająco dużych, aby dokładnie przedstawić docelową grupę demograficzną. Aby to zrekompensować, wyniki testów organoleptycznych często pojawiają się obok danych uzyskanych bardziej obiektywnie.
Jednym z najważniejszych testów organoleptycznych jest test Scoville, który mierzy poziom kapsaicyny w celu oceny względnej pikności ostrej papryki. Według eksperta About Chemistry, dr Anne Marie Helmenstein, badani otrzymują filiżankę wody zmieszaną z cukrem i niewielką ilość ekstraktu kapsaicyny pobraną z ostrego pieprzu. Dzięki procesowi prób i błędów naukowcy określają poziom rozcieńczenia niezbędny testerom do wykrycia jedynie słabego ciepła w kubku próbki. Odpowiedni wynik Scoville odnosi się do proporcji, w której kapsaicyna została rozcieńczona wodą.
