Niektóre wiersze dwuwierszowe znanych poetów to "One Happy Moment" Johna Drydena, "Hero and Leander" Christophera Marlowe'a i "An Esej o krytyce" Aleksandra Pope. Szekspir słynie również z używając kupletów w swoich sonetach.
Dwuwiersz to dwie rymowane linie. Może być używany jako samodzielny krótki wiersz lub może być użyty w większym wierszu z innymi kupletami lub typami poezji. Linie w dwukierunku mają zwykle ten sam licznik.
Jeśli dwa dwuwiersze zawierają kompletną myśl, nazywa się to zamkniętym dwuwierszem. Ma sens niezależnie od reszty kontekstu wiersza. Jeśli dwuwiersz potrzebuje innych linii, aby w pełni pomyśleć, jest to otwarty dwuwiersz.
Słynny szekspirowski kuplet to linia ze spektaklu "Hamlet". Hamlet mówi: "Czas jest spontaniczny, przeklęty złośliwości //że kiedykolwiek urodziłem się, aby to naprawić!" Oprócz rymowania, obie linie odzwierciedlają się nawzajem w liczbie sylab i metrów. Jest to tradycyjny styl większości kupletów.
Dwunastki nie są unikalne dla literatury i poezji angielskiej. Były używane w starożytnej poezji łacińskiej i są klasycznie używane również w literaturze arabskiej i chińskiej.
