Globalny system sieci komunikacji mobilnej ułatwia użytkownikowi przełączanie sieci, umożliwia przesyłanie głosu i danych w tym samym czasie i jest tańszy w budowie. Jednak technologia GSM wykorzystuje mniej zaawansowaną metodę obsługi połączeń w porównaniu z systemem Code Division dla systemów wielokrotnego dostępu.
Sieci GSM przechowują wszystkie informacje o klientach na wymiennych kartach SIM. Klienci mogą łatwo wymieniać się telefonami lub sieciami, wkładając inną kartę SIM lub umieszczając kartę SIM w innym urządzeniu. Ponieważ wszyscy operatorzy muszą akceptować dowolny telefon zgodny z GSM, operatorzy GSM nie mogą określić, z jakich telefonów może korzystać klient. W porównaniu, sieci CDMA przechowują informacje o klientach w swoich sieciach, używają list do weryfikowania połączeń i używają tylko kart SIM do ustanowienia połączenia 4G. W związku z tym sieć CDMA może ograniczać klientów do niektórych modeli telefonów i utrudniać lub uniemożliwiać im przejście do innej sieci.
Ponieważ jest to wymagany składnik technologii, wszystkie sieci 3G GSM są w stanie jednocześnie przesyłać głos i dane. Chociaż technologia Evolution Data Optimized umożliwia sieci 3G CDMA robić to samo, operatorzy w USA nie przyjęli go.
Podczas gdy konsorcjum branżowe rozwija GSM, CDMA jest produktem Qualcomm. W rezultacie przewoźnikom taniej jest budować sieci GSM. Historycznie, czas technologii przekonał amerykańskich przewoźników do przyjęcia CDMA, zgodnie z PC Magazine; CDMA była bardziej zaawansowana, gdy firmy zdecydowały się na aktualizację swojej infrastruktury, ale GSM przyspieszył później.
Podczas gdy sieci CDMA mogą kodować dane połączeń za pomocą unikatowych kluczy i transmitować wiele połączeń naraz, sieci GSM muszą wysyłać połączenia jeden po drugim, powodując brzęczenie, gdy są blisko głośników. W związku z tym sieci 3G GSM przyjęły technologię CDMA do obsługi danych połączeń.
