Zwolennicy nacjonalizacji argumentują, że zapewnia ona jednoznaczne korzyści ekonomiczne, w tym promowanie wydajności, wydajności i stabilności gospodarczej. Nacjonalizacja ma miejsce, gdy rządy korzystają z kluczowych branż często kontrolowanych i regulowanych przez sektor prywatny, w tym transport, produkcja i elektryczność. Ci, którzy popierają nacjonalizację, twierdzą, że rząd, przejmując kontrolę regulacyjną nad tymi branżami, sprawia, że gospodarka działa w sposób, który przynosi korzyść większości populacji zamiast małej, elitarnej klasie.
Ci, którzy popierają nacjonalizację, twierdzą, że domaga się ona kontroli rządu i regulacji cen, co zapobiega wykorzystywaniu energii i eskalacji cen rynkowych, które są bardziej powszechne w systemach wolnego rynku, kiedy sektor prywatny pozostaje odpowiedzialny za ustalanie własnych cen. . Z kolei zwolennicy twierdzą, że kontrola rządu uniemożliwia sektorowi prywatnemu eksploatację monopolu. Poparcia nacjonalizacji również twierdzą, że stwarza ona równość społeczną i zapewnia większy dostęp do podstawowych potrzeb ubogich i zachowuje je, zapewniając im dotacje rządowe i usługi. Nacjonalizacja często również czerpie wsparcie ze strony związków zawodowych, które uważają, że otrzymują lepsze traktowanie w połączeniu z regulacjami rządowymi niż na rynkach zdominowanych przez sektor prywatny. Wreszcie, nacjonalizacja umożliwia rządom dokonywanie długoterminowych inwestycji na rynkach, co stwarza pewną przewidywalność ekonomiczną i stabilność.
