Rozmnażanie wegetatywne powoduje powstanie nowych roślin o identycznych właściwościach do starej rośliny, z której zostały rozmnożone. Ta metoda jest przydatna dla rolników, którzy mogą hodować nowe rośliny, które mają te same cechy co stare.
Rozmnażanie wegetatywne zmniejsza zmienność genetyczną, która zwykle występuje podczas rozmnażania płciowego. Rolnik ze szczególnie słodką mango może wykorzystać rozmnażanie wegetatywne, aby wyizolować tę cechę i wyprodukować o wiele więcej roślin mango o tej samej jakości słodyczy.
Dzikie rośliny, takie jak bambus i imbir, często samodzielnie używają reprodukcji wegetatywnej. Rozmnażanie wegetatywne na wolności pozwala roślinom na szybsze rozszerzanie zasięgu niż rozmnażanie płciowe. Naturalne rozmnażanie wegetatywne występuje zwykle w ciepłym klimacie, takim jak tropik. Konsekwentna, tropikalna pogoda ułatwia roślinom zachowanie genetycznej identyczności poprzez rozmnażanie wegetatywne, ponieważ rośliny nie muszą dostosowywać się do drastycznych sezonowych zmian.
Niektóre rośliny żywnościowe, które zostały rozmnożone wegetatywnie przez długi okres czasu, mogą stracić zdolność do rozmnażania płciowego i zmieniać swoją genetykę. Przykładem tego są beznasienne odmiany bananów i winogron, które nie mają już zdolności do produkcji nasion. Wiele roślin, które były tradycyjnie uprawiane z nasion, takich jak kukurydza, jest obecnie produkowanych głównie poprzez rozmnażanie wegetatywne.
