Gdy kwas wlewa się do wody, powstały roztwór rozcieńcza się i wytwarza niewiele ciepła. Jeśli woda zostanie wlana do kwasu, powstaje roztwór o bardzo stężonym kwasie. W tej sytuacji kwas wytwarza dużą ilość ciepła, co powoduje, że roztwór jest lotny.
Gdy do kwasu dodaje się wodę, a nie odwrotnie, kwas zyskuje siłę, zamiast ją tracić. Dzieje się tak dlatego, że kwas uwalnia ciepło w połączeniu z bazą, taką jak woda. W miarę uwalniania się ciepła może to spowodować bąbelkowanie mieszaniny, potencjalnie bulgotanie tak gwałtownie, że bardzo szybko może dojść do wrzenia. Kwaśny kwas jest wyjątkowo skoncentrowany i może być niebezpieczny zarówno dla ludzi, jak i otaczającego środowiska, jeśli wyleje się z pojemnika. Dodanie kwasu do wody nadal wytwarza ciepło, ale ilość wytworzonego ciepła jest tak mała, że rozprasza się bardzo szybko i nie stanowi zagrożenia, ponieważ kwasowość roztworu zmniejsza się przez wprowadzenie kwasu do wody. Gdy do wody dodaje się kwas zamiast odwrotnie, to wytworzony roztwór nie stwarza niebezpieczeństwa przepuszczania pęcherzyków lub ogrzewania do temperatury wrzenia.
